Mobiliteitsbudget mist start compleet, kopte de Morgen vorige week. De cijfers liegen niet, bij SD Worx waren er slechts 15 mensen die sinds begin van de regeling 9 maanden geleden kozen voor het mobiliteitsbudget. Ik was de eerste die over de meet ging. Nadien volgden er slechts 14 anderen die ook besloten om een bedrijfswagen in te ruilen voor het mobiliteitsbudget.
Meer en meer mensen vragen me of de switch naar het mobiliteitsbudget de moeite is, en hoe ze dit dan best aanpakken. Daarom: mijn jaar met het mobiliteitsbudget in review.
Het mobiliteitsbudget
Om te beginnen, een spoedcursus ‘mobiliteitsbudget voor dummies’: in een poging de mobiliteitsknoop in ons land te ontwarren, voerde de federale regering in maart 2019 het mobiliteitsbudget in. Wie (recht op) een bedrijfswagen heeft, kan die inruilen voor een budget dat besteed kan worden aan ofwel een milieuvriendelijke bedrijfswagen, ofwel duurzame vervoersmiddelen (zoals fiets of een deelauto) of huisvestingskosten, ofwel – als er daarna nog budget over is – een uitbetaling in cash.
Heel interessant als je het mij vraagt. Niet in het minst omdat ik binnen de straal van 5 kilometer van mijn werkplaats woon, en er dus voor kan opteren om met het mobiliteitsbudget mijn maandelijkse huurlasten te betalen. Dat budget zelf omvat alle kosten die normaal zouden besteed worden aan mijn bedrijfswagen (BMW 1-klasse) – ongeveer 650 euro per maand. Aangezien de huur van mijn appartement in centrum Brussel gelijkaardig is, heb ik dus mijn wagen ingeruild voor een appartement.
Hoe trek ik me nu uit de slag zonder bedrijfswagen?
Tussen maart en augustus overbrugde ik de woon-werkafstand via metro of micro-mobiliteitsopties (zoals Jump, Dott, Lime). Omdat de Brusselse metro niet meteen de beste (lees: properste) ervaring is, en ik genoeg had van de lekke banden en doortikkende facturen van deelfietsen, besloot ik in augustus de elektrische Cowboy bike aan te schaffen. Wat een verademing! Ongelooflijk rijgenot en de elektrische fiets biedt een verbazingwekkend goed alternatief voor afstanden binnen de 15 kilometer.
Hoewel een auto handig blijft voor langere afstanden en minder bereikbare plaatsen, ben ik na bijna een jaar nog steeds tevreden. De keuze voor het mobiliteitsbudget levert een heel mooi cash voordeel op en is echt een aanrader voor mensen die dicht bij het werk wonen. Dankzij trein, deelauto en elektrische fiets geraak ik waar ik moet zijn en heb ik mijn autogebruik drastisch verminderd.
Begrijp me niet verkeerd, er is nog veel ruimte voor verbetering. De fietsinfrastructuur in Brussel betekent regelmatig vrezen voor je leven en momenteel kunnen enkel mensen die (recht op) een bedrijfswagen hebben, opteren voor het mobiliteitsbudget.
Eindevaluatie
Omdat Rome ook niet op een dag gebouwd is, geef ik het mobiliteitsbudget een positief rapport. Én lanceer ik een oproep aan de werkgevers om ook zelf hun steentje bij te dragen aan het ontwarren van de mobiliteitsknoop. Door fleet services binnen het bedrijf te introduceren (zowel voor elektrische fietsen als voor auto’s). Of door thuiswerk te stimuleren bijvoorbeeld, wat door de overheid ook fiscaal aangemoedigd wordt via netto thuiswerkvergoedingen. Kortom: alternatieven bij de vleet, gebruik ze goed!
Als je nog vragen hebt over het mobiliteitsbudget of over fiscaal interessant verlonen kan je ze me altijd stellen via filip@payflip.be.
Geschreven door
